“Zwemmen in Bacardi lemon”

“Mijn naam is Lotte van der Mijn, en in 2015 ben ik mijn eigen hoorpraktijk begonnen binnen de optiekzaak van mijn vader genaamd Mijn Horen. Een bijzondere switch, want ik was tot dan toe werkzaam als maatschappelijk werker. In de afgelopen jaren als audicien heb ik gemerkt dat mijn vooropleiding en werkervaring heel goed van pas komen. Zo ook in het
bijzondere verhaal dat ik met jullie wil delen.

Een meervoudig gehandicapt jongetje van negen jaar kwam met zijn moederbij mij voor een hoortoestelaanpassing. Voor de volledigheid: dit betreft een jongetje dat niet kan lopen en praten en spastisch is. Hij draagt sinds zijn vierde levensjaar al hoortoestellen. Zijn gehoor was gemeten in het audiologisch centrum en er was al een advies afgegeven voor de vervanging van zijn huidige hoortoestellen. Aan mij de taak om afdrukken te maken en de hoortoestellen (gedeeltelijk) in te stellen, om vervolgens het finetunen aan het audiologisch centrum over te laten.

Een mooie en dankbare uitdaging deze hoortoestellen zo goed mogelijk in te stellen, dacht ik nog. Tijdens de aflevering is het mij gelukt om een in-situ meting af te nemen. Opvallend was dat de uitkomst liet zien dat hij veel meer versterking nodig leek te hebben dan de meting van het AC deed vermoeden. Speelde hij een spelletje? Of was de meting niet juist? Ik heb daarop besloten om hem in de cabine meten. Opnieuw leek de uitslag om meer versterking te vragen dan de uitkomst van het AC deed vermoeden. Toch heb ik besloten de hoortoestellen in te laden met de gegevens van het AC, waarna de jongen bleef aangeven dat de hoortoestellen harder moesten. Na overleg met een collega, die heel veel kindaanpassingen gedaan heeft, heb ik mijn metingen en instellingen toegepast en teruggestuurd naar het AC voor een controle. Na goed en intensief overleg met het AC kwamen we tot de conclusie dat de hoortoestellen in luidheid met kleine stapjes uitgebouwd mocht worden. Hij gaf immers nog steeds aan dat hij het geluid nog harder wilde. Zijn ouders gaven bij de controles aan dat ze de ontwikkeling van hun zoon met sprongen vooruit zagen gaan, ook zijn logopedist kon dit beamen. Hij ging zelfs woorden nazeggen en als kers op de taart had hij geoefend op het uitspreken van mijn naam. Hij kon voor het eerst in zijn leven verbaal communiceren. Ook ik was getuige van deze ontwikkelingen.

Nu twee jaar later, kwam hij met een nieuw afgenomen meting van het AC weer bij mij. Een bevestiging van wat ik twee jaar daarvoor had geconstateerd: de jongen had meer versterking nodig dan in de eerste meting bleek. Een significante verslechtering of toch een onbetrouwbare meting destijds? Op basis hiervan is er bij de KNO-arts een BERA-test afgenomen. Conclusie: er was géén verklaring voor een significante verslechtering. De trieste conclusie van de KNO-arts was dat de meting twee jaar geleden onbetrouwbaar is gebleken en dat de jongen jarenlang met te weinig versterking heeft rondgelopen. Maar er is ook positief nieuws: hij heeft inmiddels twee nieuwe ultra
powertoestellen aangemeten gekregen. Zijn gezichtsuitdrukking bij het beluisteren van zijn lievelingsliedje ‘Ik ga zwemmen in Bacardi Lemon’ is onbetaalbaar. En daarom heb ik het mooiste beroep dat er is. Wat heb ik hiervan geleerd? Volg je gevoel en vertrouw op je kunnen.”

Lotte van der Mijn
Audicien en eigenaresse van Mijn Horen