‘Henk is niet meer eenzaam’

Henk is niet meer eenzaam klein
Een hoortoestel kan het verschil maken. Tussen nauwelijks iets horen en goed verstaan. Tussen veel missen en gewoon meedoen. En tussen twee mensen. Slechthorendheid is niet alleen lastig voor een slechthorende zelf, maar beïnvloedt ook het leven van de mensen om hem of haar heen.

Solange Lallemand (79) en Henk Koelink (80) uit Spijkenisse zijn zeven jaar samen. Ze ontmoet Henk tijdens een wandeling. “Een leuke man waarmee ik bevriend raakte. We waren allebei alleen nadat onze partners overleden waren. Ik was niet uit op een relatie, maar ik kon Henk niet loslaten. Vier jaar geleden gingen we samenwonen.”

Het valt Solange al snel op dat Henks gehoor te wensen over laat, ook al heeft hij al vanaf zijn 58e gehoorapparaten. Door zijn werkzaamheden als binnenvaartschipper, vrachtwagenchauffeur en onderhoudsman van locomotieven op een raffinaderij, liep zijn gehoor beschadiging op. Solange: “Ik merkte dat Henk problemen had met horen. Als ik vanuit de keuken iets tegen hem zei terwijl hij in de woonkamer zat, hoorde hij me niet. Gesprekken met hem voeren was soms wel eens lastig.”

Henk schaamde zich

“Als zijn kinderen bij ons op visite waren, nam hij niet deel aan de gesprekken. Ik zag aan hem dat hij het niet kon volgen. Televisie keek hij met de ondertiteling van teletekst aan. En ook bij het klaverjassen waar drie, vier mensen kruisgesprekken voeren, had hij problemen.” Solange had medelijden met Henk: “Als mensen tegen hem schreeuwden, schaamde hij zich. En als zijn kinderen na een bezoek naar huis waren, zag ik zijn verdriet. ‘Ik heb er niets aan,’ zei hij dan. Ik vond hem heel eenzaam.”

Nadat Henk tijdens een rondvaart op Corsica een gehoorapparaat verliest, lijkt vervanging bij zijn audicien aanvankelijk een probleem. Als hij dan toch een vervangend toestel krijgt, ontvangt hij het zo aan de balie zonder dat het wordt getest. Solange: “Het waren de duurste apparaten. Maar ik moest alsnog dichtbij hem praten, anders verstond hij me niet.” Voor Solange kan het zo niet langer en zij gaat op zoek naar een andere oplossing. Ze hoort positieve verhalen over de plaatselijke HoorProfs vakaudicien. Ze stimuleert Henk daar eens langs te gaan en in december hebben ze een afspraak. Solange: “Veel meer aandacht, veel meer service. Henk kreeg een nauwkeurige hoortest die twee keer werd uitgevoerd.”

 U hoeft niet zo tegen me te schreeuwen!

Streven van de HoorProfs vakaudicien was dat hij 75 procent van zijn gehoor weer terug kreeg. Dit was het maximaal haalbare volgens de hoortest. De verrassing is groot als zijn nieuwe gehoorapparaat eenmaal klaar is en getest wordt. “De audicien vroeg Henk hoeveel hij scoorde met de test. Waarop hij zei: ‘U hoeft niet zo tegen me te schreeuwen!’. Hij bleek 92 procent van zijn gehoor terug te hebben.”

Het leven is veel leuker

Henks verbeterde gehoor is van grote invloed op het leven met Solange. “Het leven is veel leuker. We kunnen gewoon praten met elkaar, net zoals alle andere mensen. Als we voor een bruiloft waren uitgenodigd, ging hij voor mij mee, maar niet voor zijn eigen plezier. Nu kan hij gesprekken voeren en hoort hij gesprekken van anderen. Afgelopen zomer maakten we een cruise over de Rijn. Tweehonderd mensen aan boord, muziek: voor Henk allemaal geen probleem meer.”

En ook al had hij bijna afscheid van zijn sociale leven genomen: Henk biljart en klaverjast weer met veel plezier. Solange: “Henk is niet meer eenzaam.” Samen kunnen ze nu zelfs lachen om zijn gehoorprobleem. “Als ik hem vraag of hij wil stofzuigen, dan doet hij net of hij me niet hoort!”