‘Begrijpelijk dat hij niet alles oppikte.’

“Het was augustus, afgelopen zomer. Mijn man had juist zijn eerste hoor- toestellen in gekregen. We stapten de winkel van de hoorspecialist uit en wandelden de straat uit. Ineens bleef hij stil staan en keek om zich heen. “Ik hoor
Lees verder

Broers, vrienden én slechthorend.

De Brabantse broers Julius en Hans de Bekker hebben dezelfde aanstekelijke lach, ze werken keihard en denken over heel veel dingen precies hetzelfde. Ze zijn elkaars beste vrienden. En ze dragen allebei een hoortoestel. Julius (54) was de eerste die
Lees verder

‘De Matthäus stond voor de deur.’

Leny (69) is slechthorend en zingt in een koor. “Ik ben dan misschien wel 69, maar dat betekent niet dat ik achter de geraniums ga zitten. Gunst nee, ik ben hartstikke druk. Ik werk nog. En ik heb mijn handen
Lees verder

‘Henk is niet meer eenzaam’

Een hoortoestel kan het verschil maken. Tussen nauwelijks iets horen en goed verstaan. Tussen veel missen en gewoon meedoen. En tussen twee mensen. Slechthorendheid is niet alleen lastig voor een slechthorende zelf, maar beïnvloedt ook het leven van de mensen
Lees verder

‘Ze zeiden doodleuk dat het aan mij lag’

Cees Uitbeijerse (65) is een groot liefhebber van klassieke muziek. Vooral de muziek van Mozart, Bach en Vivaldi vindt hij prachtig. Het was dan ook best even slikken toen zijn vrouw en kinderen zo’n vier jaar geleden tegen hem zeiden
Lees verder

‘Op de spiegel zit een briefje: hoortoestel uit!’

Yvonne van Wijgerden (45) ging jarenlang zonder hoortoestel door het leven. En dat terwijl haar gehoor niet best is. “Ik heb een wisselend gehoor. Soms slecht, soms iets beter. Vooral bij ver- koudheid merkte ik dat ik erg slecht kon
Lees verder

‘Op zoek naar de beste oplossing’

“Zeven jaar geleden werd ik slecht- horend. Dieseldoofheid, zo noemde de huisarts het. Dat zou kunnen: ik heb bijna tweeënveertig jaar in een lawaaierige omgeving gewerkt. Maar mijn vader was ook stokdoof, dus ik vermoed dat erfelijkheid ook meespeelt. Maar
Lees verder

‘Helaas hadden ze geen roze’

“Een bijdehante tante. Vol levens- lust. We merkten eigenlijk nooit iets aan Cris. Niet dat ze moeite had met verstaan, of dat ze mis- schien achterliep in haar spraak- ontwikkeling. Integendeel; ze deed het juist erg goed voor haar leeftijd.”
Lees verder